O życiu zgodnym z naturą

Od kilku ładnych lat patrzę na świat inaczej.

Już nie pamiętam od czego się to zaczęło, ale nagle zaczęło do mnie docierać, w jak bardzo zafałszowanym świecie żyjemy. To trochę tak jak w filmowym matrixie: co innego widzimy, a co innego naprawdę nas otacza. Wielki marketing wciska nam kłamstwa o zdrowotności, przydatności, skuteczności, konieczności... kupuj, korzystaj, płać, używaj...

A co w tym wszystkim najgorsze, miliony ludzi w te kłamstwa wierzy: słucha, ogląda, czyta, przyjmuje zupełnie bezwarunkowo i bezkrytycznie każdą wyssaną z markentingowego palca bzdurę. I tak się ta matrixowa karuzela kręci w koło, nakręcając zyski wielkich przemysłów i mediów.

Ale na szczęście kiedyś udało mi się trochę wychylić z tej karuzeli i bardzo dobrze mi to zrobiło. Wypadłam.

Można by to nazwać też przejrzeniem na oczy. Co prawda trochę mi dioptrie z wiekiem lecą, ale jednak coraz jaśniej widzę czego chcę, a czego nie chcę.

Nie chcę tkwić w tym cywilizacyjnym matrixie.

Chcę spełnić swoje marzenie o życiu bliżej natury i zgodnie z jej rytmem. Już niedługo będzie to możliwe. Wyniesiemy się z miasta, przestaniemy żyć według tykania zegarka, a zaczniemy według rytmu słońca.

Ten pociąg do natury jest ze mną od dziecka. Lubię zgłębiać jej sekrety, interesuje mnie bardzo świat roślin, kocham też zwierzęta, a szczególnie są mi bliskie ptaki. Właściwie miałam przecież kiedyś zostać ornitologiem, jakoś mi to nie wyszło, ale co z tego, filolog też może biegać po lesie z lornetką!

No i jeszcze będę biegać po łąkach z koszykiem na zioła...

Wciągnęło mnie zielarstwo kiedyś całkiem niechcący, szukałam w internecie wiedzy o jakimś preparacie i natrafiłam na stronę najbardziej chyba znanego w Polsce współczesnego naukowca, badacza roślin i możliwości ich wykorzystania w fitoterapii, Henryka Różańskiego. Ile tam jest wiedzy! Jak tam raz wpadłam, to już zostałam. Moc ziół mną zawładnęła na amen.

Fascynująca jest ta ich moc, nie zdajemy sobie z niej sprawy, bośmy przyzwyczajeni od lat do łykania tabletek, kapsułek, drażetek i gotowych syropków z apteki. Nie będę tu rozwijać tego tematu, bo bym pisała do jutra, a kto by to przeczytać zdołał!..

W każdym razie odkrywanie, że można samemu wyleczyć się z infekcji, nieżytów, stanów zapalnych, bólowych oraz wielu innych dolegliwości przy pomocy ziół właśnie, jest dla mnie źródłem prawdziwej satysfakcji.

No więc suszę, mieszam, kręcę kremy, maści, nastawiam nalewki. Sama wiesz, bo co jakiś czas namawiam Cię do spróbowania kolejnego specyfiku. Nie ma to jak się dzielić z najbliższymi!

Tę fotkę zrobiłam w trakcie przygotowania mojego ukochanego "eliksiru" z rokitnika, głogu i dzikiej róży. Prawda że apetycznie wygląda? A jak smakuje! A jak działa!!!

Pewnie jeszcze nie raz będę tu opowiadać o moich "naturalistycznych" ciągotach, bo temat jest przecież taaaaaaaki ogromny...  Zresztą wiem, że i Tobie bardzo bliski.

A w ramach mojego ekologicznego coming-out'u chciałam podrzucić tu linka do mojego najnowszego "dziecka" blogowego. Będę tam opowiadać o tym jak udało mi się zmienić również swoje spojrzenie na odżywianie.
Czyli "o tym jak Ania stała się weganką"...